Η ενεργειακή φτώχεια, αποτελεί ακόμη ένα μείζον πρόβλημα στην Ευρώπη, καθώς εκατομμύρια ανθρώπων δεν έχουν την οικονομική άνεση να εξασφαλίσουν συνθήκες θερμικής άνεσης στους χώρους κατοικίας τους (πρωτίστως, δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι πολλοί δεν μπορούν να διασφαλίσουν ούτε τον ίδιο τον χώρο κατοικίας). Παρόλο που δεν υφίσταται επίσημος ευρωπαϊκός ορισμός για την ενεργειακή φτώχεια, η σπουδαιότητα του προβλήματος, καθώς και οι σοβαρές επιπτώσεις της στην υγεία, είναι ευρέως αναγνωρισμένες.
Προκειμένου να αξιολογηθεί το μέγεθος του προβλήματος, το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Απόδοσης Κτιρίων (Buildings Performance Institute Europe – BPIE) διεξήγαγε μελέτη, κατά την οποία, εξετάστηκε η υφιστάμενη κατάσταση στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη Eurostat. Οι χρησιμοποιούμενοι δείκτες για την ποσοτική εκτίμηση της ενεργειακής φτώχειας αναφέρονται στο ποσοστό του πληθυσμού που αδυνατεί να διατηρήσει την κατοικία του επαρκώς ζεστή, να πληρώσει τα λειτουργικά κόστη (λογαριασμοί ΔΕΚΟ κλπ) και να διαμένει σε κατοικίες χωρίς τεχνικά ελαττώματα (διαρροές, υγρασία, μούχλα κλπ).
Το 2012, το 10,8 % του πληθυσμού της ΕΕ δεν κατάφερε να διατηρήσει την κατοικία του επαρκώς ζεστή, με το ποσοστό να φτάνει στο 24,4 % αναφερόμενο στα άτομα χαμηλού εισοδήματος (!!). Στην Ελλάδα τα αντίστοιχα ποσοστά είναι 26,1% και 47,6% (!!!), αρκετά υψηλά σε σχέση με τον μέσο όρο και μεταξύ των υψηλότερων στην ΕΕ.
Στη μελέτη επίσης διατυπώνονται προτάσεις για την επίτευξη των κοινωνικών, περιβαλλοντικών και ενεργειακών στόχων που έχουν τεθεί από την ΕΕ για το 2020.
Οι επιδοτήσεις και η άμεση οικονομική υποστήριξη των νοικοκυριών για θέρμανση δεν μπορούν να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας. Αντίθετα, επιδοτώντας μέτρα ριζικής ενεργειακής ανακαίνισης (Θερμομόνωση, Θερμομονωτικά Κουφώματα, συστήματα θέρμανσης υψηλής ενεργειακής απόδοσης με αξιολόγηση των προτεινόμενων λύσεων μέσω κατάλληλης ενεργειακής επιθεώρησης), στις κατοικίες που πλήττονται από αυτήν, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και σε βάθος χρόνου. Η εφαρμογή οικονομικών πολιτικών για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες έχουν καταδείξει ότι, τα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης έχουν αποδειχθεί η πιο βιώσιμη λύση. Όμως, τα προγράμματα επιδοτήσεων οφείλουν να είναι “φιλικά” προς τον οφελούμενο και τους εμπλεκόμενους προμηθευτές προϊόντων και υπηρεσιών, για να επιτύχουν την απορρόφηση και κατά συνέπεια, τους στόχους τους.
Πηγή: B2GREEN
Επιμέλεια: kaptech.gr